Efalaust er ég að bera í bakkafullan lækinn þegar ég skrifa um hvað Ofurgísli fær sér í morgunmat – það eru nefnilega til 100 reps af heimasíðum um hollan morgunmat. Oft er þetta samt mjög flókið – það vill gerast að einfaldir hlutir verða flóknir, en ekki hjá Ofurgísla.
Fyrst ætla ég að segja að ég öðlaðist nýtt líf þegar ég uppgötvaði haframjölið einn snjóléttan janúarmorgun árið 2010. Lífið fyrir haframjöl er mér óljós minning og tímar sem ég vill einfaldlega gleyma – eða svona næstum því. Haframjöl er gott af ýmsum ástæðum; það er næstum ókeypis, það er lítið unnið, það er trefjaríkt, það er með lágan sykurstuðul og hefur því ekki mikil áhrif á blóðsykurinn. En fyrst og fremst er það bragðgott – eða ekki. Haframjöl er ekki gott á bragðið og ekki heldur þessi klassíski hafragrautur sem bragðast einsog rigningablautur pappakassi.
Lífið fyrir haframjöl er mér óljós minning og tímar sem ég vill einfaldlega gleyma – eða svona næstum því.
Hafragrauturinn sem ég fæ mér er ofur-einfaldur. Þetta eru 100-120 grömm haframjöl – 40-50 grömm próteinduft (helst Rocky Road frá ON, fæst í Perform) – smá kanill – dass af eggjahvítum (prótein og gerir áferðina skemmtilegri) og vatn eða mjólk. Þessu hræri ég saman og bæti svo við hálfum til einum banana sem ég sker í sneiðar, nokkrum rúsínur og jafnvel hnetum, möndlum og graskersfræjum. Það er ágætt að láta hafrasúpuna standa í nokkrar mínútur svo haframjölið fái að taka sig . Úr verður mögnuð hafrasúpa sem þú þráir alla morgna. Skammturinn fer náttúrulega bara eftir því hvort menn eru í bulki eða að berjast í sumarforminu.
Svo er auðvitað hægt að leika sér endalaust með þetta – henda vínberjum, bláberjum, jarðaberjum, allskonar hnetum og fræjum útí súpuna. Jafnvel kótilettum – en þá verða þær að vera í raspi.
-Ofurgé.
