Það sést mest að chest er best
Það var chestdagur í gær og pecsarnir fengu að dansa. Þegar ég var að hita upp rakst ég á David nokkurn Ortega. Þetta er magnaður gleðigjafi frá Panama. Alltaf brosandi, hlæjandi – já og pósandi. Hann er líka helmassaður og finnst gluteusinn á mér æðislegur. Skotheld blanda af manni þarna.
Chestið á David var svo rifflað að ég hélt það væri við það að rifna í sundur á tímabili
David elskar að æfa og það fer ekki framhjá neinum. Það var því ekkert annað í stöðunni en að taka æfingu með þessum eðalmanni. Við ákváðum að djöflast svolítið hressilega á þessu og hvert dropsetið á fætur öðru var steindrepið. Þegar ég fæ að ráða einhverju á æfingu þá endar þetta eiginlega alltaf í einhverju dropset rugli. Chestið á David var svo rifflað að ég hélt það væri við það að rifna í sundur á tímabili.
